Stond ik dan, goed charmant te wezen op het centraal station. Met de koelie knot op mijn hoofd en een bril op mijn neus besloot ik met gekruiste benen tegen de dichtstbijzijnde paal aan te leunen. De ene hand in mijn broekzak genesteld om hem te beschermen tegen de kou, met in de andere hand een sigaret tussen mijn wijs en middelvinger geklemd.
Op en top verzorgd en altijd even vrouwelijk, daar sta ik om bekend. In deze positie spotte ik een huppelend koppel die zonder twijfel een lijntje euforie gesnoven hadden. Ze besloten na wat gelach en geschater zich naast mij te installeren. Horror, pure horror!
Ze waren overdreven blij, oud en verliefd. Regenbogen kwamen tevoorschijn, eenhoorns waren aan het grazen. De zon begon te stralen, de vogels floten slow jams. Het verliefde koppel kneep in elkaars achterste en slaakten kreten alsof ze alleen op de wereld waren. De onwennige sfeer en de stuntelige lichaamshouding tegenover elkaar probeerden zij weg te giechelen terwijl zij in elkaars scheelstaande ogen wegsmolten. Een sprookje wat zich afspeelde op een met kauwgum bespuugd perron, wat uitgedrukte peuken en half opgerookte joints genesteld tussen de perron tegels.
Ik voelde me misselijk worden doordat de tintelende vibe van deze volwassen pubers onder mijn neus gewreven werd, ik kon er niet omheen. En veel koppels doen dit hé, hun ongeremde liefde tonen in het openbaar door zich aan elkaar vast te lijmen voor zij van huis vertrekken. Dat soort stelletjes die op je feest arriveren en voor acute migraine aanvallen zorgen door de misselijkmakende geur van zoetsappige lijm. Dat soort die niet vies zijn van een gruwelijk openbare tong sessie waarbij de speeksel slierten beide monden aan elkaar verbind als een slinger, een tong festijn.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben een voorstander van affectie tonen in het openbaar naar je partner toe. Maar om de liefde nou zodanig te uiten dat menig man om je heen naar de ibuprofen grijpt om hun opkomende gal te laten zakken is geen goede zaak. Sterker nog, het is stront vervelend.
Daarom een klein verzoek aan alle stelletjes die elkaar benaderen als hongerige hyena’s buiten de slaapkamer, een verzoek die het percentage braakneigingen zal helpen verminderen. De eerst volgende keer dat je eierstokken door je lichaam heen rammelen in het bijzijn van andere mensen en beseft dat de tintelende vibe ervoor zorgt dat je de controle verliest; Grijp je vent en ga naar huis.
Want niemand, echt niemand hoeft te weten dat je poesje tintelt.
Geef een reactie